Błogosławiony August Czartoryski
Książę, który wbrew rodzinie poszedł za głosem powołania i został pierwszym polskim salezjaninem. Jego życie było świadectwem niezłomnej wierności Bogu i zgromadzeniu, mimo chorób i cierpień. Dziś inspiruje jako symbol odwagi i oddania swojemu powołaniu.
August Czartoryski (1858-1893) po raz pierwszy spotkał księdza Bosko w 1883 roku podczas jego podróży po Francji. To spotkanie głęboko zafascynowało 25-letniego Augusta i umocniło w nim rodzące się powołanie do kapłaństwa, a konkretnie do zostania salezjaninem.
Mimo silnego sprzeciwu ojca oraz początkowych wahań samego księdza Bosko, August nie ustąpił. Po czterech latach, w 1887 roku zdecydował się wstąpić do nowicjatu. W 1888 roku August złożył profesję zakonną i został pierwszym polskim salezjaninem.
Po wstąpieniu do zgromadzenia, August spotkał się z dalszymi próbami zniechęcenia ze strony rodziny. Wypełniał regułę zakonną z wielką gorliwością, dzieląc życie ze współbraćmi. W 1892 roku przyjął święcenia kapłańskie, mimo nieobecności rozżalonego ojca.
Ksiądz August Czartoryski zmarł w opinii świętości 8 kwietnia 1893 roku w Alassio. Jego ciało spoczywa obecnie w salezjańskim kościele św. Józefa w Przemyślu. W 1978 roku Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności jego cnót, a 25 kwietnia 2004 roku August Czartoryski został ogłoszony błogosławionym.