„Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie…”

Te słowa z aktu fundacyjnego Akademii Zamojskiej idealnie pasują uroczystości, która jak co roku, połączyła ślubowanie klas pierwszych z Dniem Komisji Edukacji Narodowej. 14 października to wspólne święto nauczających i uczonych, bo bez jednych i drugich, instytucja zwana szkołą istnieć by nie mogła.

Świętowanie rozpoczęliśmy od uroczystej Mszy Świętej sprawowanej w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy na os. Bohaterów Września. W czasie liturgii mogliśmy uzmysłowić sobie, jak czymś bardzo ważnym jest wdzięczność. Pomogła nam w tym homilia wygłoszona przez zaproszonego na tę okazję ks. Stanisława Oskwarka SDB. Ks. Stanisław podkreślił, że pierwszym Nauczycielem dla chrześcijanina jest zawsze Jezus Chrystus.

Po przejściu do szkoły przyszedł czas na słowa podziękowań dla nauczycieli: za wiedzę, za naukę codziennego życia, za wsparcie i  życzliwość. 

Następnie, w obecności sztandaru szkoły, odbyło się ślubowanie klas pierwszych. W tym roku tekst ślubowania wygłosiło aż 11 klas. Na dobry początek wszyscy uczniowie otrzymali niezbędnik pierwszoklasisty – „salezjański worek” z przydatnymi gadżetami. Miłym momentem kończącym część oficjalną akademii, było wręczenie nagród nauczycielom i pracownikom szkoły przez dyrektora ks. Piotra Pawelca. Krótka część artystyczna zawierała elementy zabawne i poważne. Pierwszoklasiści wykazali się wiedzą, jak przetrwać w szkole. Pozwolili też wszystkim na chwilę zadumy przy poezji Haliny Poświatowskiej i ks. Jana Twardowskiego. Na koniec nastąpiły dedykacje muzyczno – taneczne dla nauczycieli.

Zaśpiewany wówczas fragment piosenki powinien pozostać wszystkim jako memento  naszego wspólnego święta: „Żyj z całych sił i uśmiechaj się do ludzi, bo nie jesteś sam (…) Chwila która trwa, może być najlepszą z Twoich chwil…”